Dagje uit naar Primark

vrijdag 02 mei, 2014

Deze meivakantie wilde ikzelf samen met mijn tieners dochters onderzoeken wat nu het succes en de aantrekkingskracht van de Primark is. Een levensecht experiment met verrassende uitkomsten.

Het begon al met het vooronderzoek thuis. Mijn dochter van 13 had alvast een rondje vriendinnen ge-WhatsApped welke items echt een must-have waren. Blijkbaar was haar hele vriendinnenclub deze meivakantie al naar Almere afgereisd om massaal inkopen te doen. Eén van de kledingstukken op haar lijst was een Onesie (een zacht huispak in de vorm van een beest verkrijgbaar voor zowel kinderen als volwassenen – man en vrouw-) , voor mij volledig onbekend. Maar voor EUR 14,- per Onesie kan je deze toch niet  laten liggen.

We waren er gelukkig vroeg bij, toen we de winkel verlieten na drie uur winkelen, moesten de klanten in een rij buiten staan om nog naar binnen te mogen. En eigenlijk was het wachten in een rij een steeds terugkomend thema tijdens deze shopervaring:

 

 

 

 

 

 

• Tientallen meters rij om te kunnen passen;
  Net zo als vele jonge meiden hadden mijn kids hier geen zin in. Dus in alle hoekjes van de Primark zie je jonge dames kleding over hun onderkleding passen. Met verveelde vriendjes/echtgenoten er naast om voor nog een beetje privacy te zorgen. Deze mannen hadden trouwens later ook de taak om alle aankopen in Primark-tassen door de stad te sjouwen.
• 40 Minuten wachten totdat we bij één van de 17 kassa’s bij ons afrekenpunt konden betalen.
  Om het wachten minder erg te maken werd je op een Disney-achtige manier langs allemaal hebbedingetjes geleid. En ik zag dat deze impulsaankopen zeker werkten. Er verdwenen met regelmaat sokken, sieraden, kladblokjes, make-up etc. in de Primark-tas die toch al behoorlijk vol zat bij veel klanten. Opvallend was ook dat juist deze impulsaankopen best wel prijzig waren, terwijl de rest van de kleding bij Primark echt heel goedkoop is.

Waarom kiezen al deze mensen toch voor de bovenstaande ergernissen? Of zoals een Primark medewerker tegen mij zei: “Gezellig hè zo’n dagje uit naar de Primark”. Hier even de succesfactoren die ik ervoer op een rijtje:

• Het assortiment is echt trendy voor de  doelgroep van vooral meiden/vrouwen tussen 12 en 30 jaar;
• De kleding is spotgoedkoop en in de prijscommunicatie is dit duidelijk zichtbaar (ronde prijzen boven de kledingrekken)
• Met de tas in de hand en al die koopjes worden vrouwen hebberig ;-). Ook al lijkt de kleding onoverzichtelijk op gehangen te zijn, toch kan je makkelijk shoppen. Eerst erachter komen wat je maat is (voor mijn dochter was dat maat 34), en dan staat op iedere kledinghanger met een grote gekleurde sticker de maat. Wij hoefden dus alleen nog maar naar de oranje 8 stickers te zoeken.
• Primark is een dagje uit. Meiden reizen grote afstanden om hier te  winkelen. Dan wil je maximaal inslaan natuurlijk. Bij de kassa zag je wel weer allemaal meiden op de grond zitten en tellen of ze niet te veel gekocht hadden. Je kan je kleedgeld immers maar één keer uitgeven.
• Na het afrekenen bij de kassa hield ik er wel een goed gevoel aan over. Twee tassen vol met kleren voor mijn meiden, twee Onesies nog een jurk voor mijzelf en de kassabon bedroeg maar EUR 75,-.

Ook al weet ik dat de kwaliteit bij Primark niet de beste is en dat de shopervaring zeker voor mijzelf geen dagje uit was, geloof ik toch dat ik met mijn meiden terug ga komen bij Primark. Veel, trendy kleding voor weinig geld spreekt mij en zekers mijn dochters als echte Hollanders toch wel aan. Maar één tip aan alle mannelijke lezers van deze blog, laat je vrouw en dochters lekker alleen shoppen en ga niet mee!